9 i 11 listopada po raz kolejny nasze serca – w sposób szczególny – przepełniała duma z faktu, że jesteśmy Polakami. Poprzez uczestniczenie w szkolnych i lokalnych obchodach 100. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości włączyliśmy się do ogólnopolskiego świętowania tego tak ważnego wydarzenia.
Akademię – przygotowaną przez Panów: Lesława Błaża, Macieja Tymkiewicza i Marka Grządziela – rozpoczęliśmy odśpiewaniem Hymnu. A potem przenieśliśmy się do czasów zaborów, kiedy w szkołach nie było słychać języka polskiego… Strajk dzieci we Wrześni miał pokazać, że nigdy Polacy nie pogodzili się z tym faktem. Nadzieja na odzyskanie niepodległego bytu zrodziła się w momencie wybuchu I wojny światowej. I nie była ona płonna. Po 123 latach niewoli na mapach Europy znów pojawiła się Polska. I chociaż w kolejnych latach trwała batalia o kształt granic i prace zapewniające prawidłowe funkcjonowanie państwa, to bezspornie 11 listopada był dniem zwycięstwa. Nasi młodzi aktorzy przypomnieli nam również, że wolność nie była nam dana na długo. W 1939 roku znów Polacy usłyszeli złowrogi warkot samolotów, przerażający świst spadających bomb i poczuli „jak się jeży w dźwięku minut – zło… Do walki stanęli wszyscy: dorośli i dzieci, mężczyźni i kobiety. Ofiara ich życia zaowocowała wyzwoleniem w maju 1945 roku. Ale walka o szlachetną godność istnienia trwała nadal. Trzeba było Solidarności i duchowego wsparcia Jana Pawła II, aby „Polska była Polską”!
O burzliwych dziejach narodu polskiego opowiedzieli uczniowie z klas IV-VIII i III gimnazjum. Łzy wzruszenia pojawiły się w oczach słuchaczy przede wszystkim wtedy, gdy Weronika Żak i Marysia Władyka poruszyły najczulszą strunę – śmierć dzieci walczących o wolność kraju – w piosenkach „Dziś idę walczyć – Mamo!” oraz „Kolęda warszawska”. Nie zabrakło oczywiście pieśni legionowych, które z całą mocą wydobywały się z ust i serc szkolnego chóru. Końcowym akcentem, dopełniającym całość przedstawienia, był taniec w wykonaniu dziewczynek z zespołu „Gag”.
Na uwagę zasługuje również wymowna dekoracja wykonana przez Panią Ewelinę Nieznańską. Biały orzeł w złotej koronie dumnie rozpościerający skrzydła nad biało-czerwoną flagą to nie tylko narodowe symbole – to wezwanie, aby wciąż piąć się ku szczytom.
Słowa uznania kierujemy do wszystkich, którzy zaangażowali się w przygotowanie
i przeprowadzenie żywej lekcji historii. Dziękujemy za piękną poezję, wspaniałą muzykę, sugestywny taniec i biało-czerwone barwy, od których serce rośnie…
Na pewno takie wychowanie będzie gwarantem tego, że mury naszej szkoły opuszczą ludzie dobrzy, mądrzy, którzy – kochając swoją Ojczyznę – będą pracować dla jej dobra.
Marzanna Pańko-Wojtowicz
